افراد سست اراده همیشه منتظر معجزه‌ها و رویدادهای شگفت انگیزند اما افراد قوی، خود آفریننده معجزه ها و رویدادهای شگفت انگیزند.

بزرگ‌ترین شکوه و سربلندی ما نه در هرگز سقوط نکردن، بلکه در " برخاستن " پس از هر شکست است.

هیچ چیزی از هیچکس بعید نیست.

خیلی از ما بزرگترین اشتباه زندگیمون رو نتیجه یک اعتماد می‌دونیم؛ اعتماد به کسی که از جفت چشمامون بیشتر قبولش داشتیم و از صفر تا صد زندگیمون با خبر بوده.

تا اینکه یه روز به خودمون اومدیم و دیدیم اون آدمی که از همه‌ی دنیا بیشتر قبولش داشتیم تغییر کرده و حالا تبدیل به کسی شده که داره بیشترین ضربه رو به روح و روانمون می‌زنه، چون از همه‌ی رازهامون با خبره و نقطه ضعفامون رو می‌شناسه.

ما رفتارهایی رو ازش دیدیم که فکر می‌کردیم از هر کسی سر بزنه جز اون. یه روز چشمامون رو باز کردیم و دیدیم تو زندگیمون پر از زخم‌های عمیقی هست که از خودی خوردیم،

از کسی که یه زمانی نزدیک‌ترین آدم زندگیمون بوده و بهش اعتماد داشتیم ولی حالا فقط یه غریبه‌ست. اون‌جا بود که پشت دستمون رو داغ کردیم تا به هر کسی اعتماد نکنیم،

تا دیگه تمام رازهامون رو در گوش کسی نگیم،

تا دیگه نذاریم هر کسی اون‌قدر به ما نزدیک بشه که بتونه بهمون ضربه بزنه.

بعد از اون بزرگترین ترس ما شد اعتماد کردن به آدما.

دیگه خیلی سخت اعتماد می‌کنیم،

به حرفایی که گوشامون می‌شنوه،

به احساساتمون، حتی به جفت چشمامون.

خیلی از ما حالا تنهایی رو انتخاب می‌کنیم،

چون یه روزی یکی بهمون ثابت کرده

«هیچ چیزی از هیچکس بعید نیست..»

➕یک فکرمثبت در روز میتواند کل روزتان راتغییر دهد و خالق این فکرمثبت تو هستی و نه هیچ کس دیگر منتظرنباش کسی بیایدوفکر مثبت را درجعبه ذهن تو بگذارد زیبافکرکنید تاروزتان بهترین شود🌾

زندگی هیچگاه به بن بست نمی‌رسد کافیست چشم باز کنی و راه‌های گشوده بیشماری را فرا روی خود ببینی تو که خود را باور کنی هر معجزه ای ممکن است .

گاهی، برای رها شدن از زخم‌های زندگی باید بخشید و گذشت...

می‌دانم که بخشیدن کسانی که از آن‌ها زخم خورده‌ایم، سخت‌ترین کار دنیاست. ولی، تا زمانی که هرصبح چشمان خود را با کینه باز کنیم و آدم‌های خاطرات تلخ را زنده نگه داریم و در ذهن خود هرروز محاکمه‌شان کنیم، رنگ آرامش را نخواهیم دید! گاه، باید چشم‌ها را بست و از کنار تمام بد بودن‌ها گذشت...

به همه انسان ها احترام بذار، حتی اونایی که لیاقتشو ندارن! نه به عنوان یه انعکاس از شخصیت اونا، بلکه به عنوان یه بازتاب از شخصیت خودت 🌸

آدمها در اصل توان و تحمل خوشبختی را ندارند! طالبش هستند بی تردید، اما همین که به آن برسند حرص میزنند و خواب چیزهای دیگری میبینند...

کاش یک بار هم ما شکوفه می‌دادیم ما که این‌همه هرس شده‌ایم ....

. از آینه بپرس نام نجات‌دهنده‌ات را...

جا نخواهم زد !

دردهایم را در آغوش خواهم کشید و مصمم تر از همیشه ، ادامه خواهم داد ... 

این خاصیتِ من است ؛

که مشکلاتم را شبیه به انگیزه می بینم ،

شبیه به داغِ سوزانی ، که وادارم می کند سریع تر از همیشه گام بردارم .

من به لطفِ دردهایم ، هر روز قوی تر می شوم ،

نه جا می زنم ،

نه کم می آورم ،

می ایستم و ادامه می دهم ...

دوام می آورم و موفق می شوم ...

همیشه سکوت؛ نشانه‌ی تاییدِ حرفِ طرفِ مقابل نیست، گاهی نشانه‌ی قطعِ امید از سطحِ شعور اوست...! 👤میشل فوکو

بدونِ وجود باران هیچ چیز رشد نمیکند!

گاهی لازم است ، که طوفان‌های زندگی ات  را در آغوش بگیری اگر احساس می کنی همه چیز را از دست دادی  به یاد داشته باش که درختان هر ساله برگ های خود را از دست می دهند و هنوز هم بلند ایستاده اند و منتظر آمدن روزهای بهتر هستند .

اغلب در دنیای واقعی، هوش و درایت نیست که انسان را پیش می‌برد، بلکه شجاعت است که او را به جلو می‌راند.👌

آه مادر، از من نپرس که همه‌ی ما غریبیم.

در خاموشی و بی‌برقی مینویسم...
در فراق کسی از خویشانم که بخاطر نبود واکسن کشته شده و نمی‌توانم حتی به رسم دلداریِ بازماندگانش در مراسم تدفین او شرکت کنم. 
از همسایه‌ی افغانستانی‌ام که به در خانه‌ آمده و می‌گوید از دختر دانشجویش در هرات بیخبر مانده و می‌پرسد چرا خدا رحمش به ما که غریبیم نمی‌آید!
آه مادر، از من نپرس که همه‌ی ما غریبیم.
از رفیق خوزستانی‌ام که امروز برایم نوشته نکند فراموشمان کنی کلهر.
از رجالی که سقف معیشت بر ستون شریعت زده‌اند و قیمت جانمان را به حرام و حلال تعیین می‌کنند.
از جماعتی که در همین نزدیکی دور هم جمع شده‌اند و کف به دهان آورده بر سر و سینه کوبان و نعره زنان شهادتِ حرم طلب می‌کنند.
از بی‌خردی خیل عظیمی که اتوبان تهران کرج را به مقصد شمال بند آورده‌اند.
از بی‌پناهی هموطنانم که نام مرا زیر who@ (سازمان جهانی بهداشت) تگ می‌کنند و از دنیا مدد طلب می‌کنند.
از زاگرس و بلوط‌ها و شعله‌ای که بر جانش نشانده‌اند و هر روز بر آن می‌دمند.
از کارون و هامون و زاینده رود و مرگ آب و فرسایش خاک و تاراج منابع و...
از ماندگی و ته‌کشیدگی پرستاری که می‌گوید برای من و همکارانم سه دقیقه ساز بزن تا بتوانیم به کار برگردیم...

چه بگویم، چه کنم، دستم را به سوی کدام آسمان بلند کنم که خداوندا اگر هستی، خود فرودآ ! تا ذره ایمانم به کفر نیالودست...‌
"کیهان کلهر"
 

‌ یک فکرمثبت در روزمیتواندکل روزتان راتغییر دهد وخالق این فکر مثبت توهستی،نه هیچ کس دیگر منتظرنباش کسی بیاید وفکرمثبت رادرجعبه ذهن تو بگذارد زیبا فکرکن تا روزت بهترین شود. .

وطنم، جانم! جهانم! ایرانم!

مرا ببخش اگر روزی تو را گذاشتم و رفتم،

که این‌روزها به رفتن، بیشتر از هرچیز دیگری فکر می‌کنم.

هرچند که دلم می‌لرزد، هرچند که با تعلق‌خاطر و

دلبستگی‌های عمیقی که دارم، زنجیر شده‌ام به آغوش زخمی

اما گرم تو، تویی که خواستی در حقمان مادری را تمام کنی

و امکانش نبود...

هرکار کردیم نشد، نشد که خوب شوی، نشد که حالمان در تو خوب باشد،

 نشد که در تو به رویاهای کوچکمان حتی فکر کنیم.

سخت است رفتن، و من هنوز نرفته، دلم برای آسمان تو تنگ می‌شود،

دلم برای پیچک‌های روی دیوار، برای یاس‌ها، نارون‌ها،

اتاقم، میزم، پنجره‌ام، کتابخانه‌ام و سقفی که چشم به آن می‌دوختم

و خیال‌های خوب می‌بافتم، تنگ می‌شود.

من هنوز نرفته، با همین فکر رفتن، دلهره گرفته‌ام و هنوز نرفته

توی خیابان‌های کشوری بیگانه گم شده‌ام و پیدا نمی‌شوم،

آدم‌ها دارند با زبان بیگانه‌ای حرف می‌زنند و انگار

میان کابوسی ابدی گیر کرده‌ام و هیچ‌کس را نمی‌شناسم

و نمی‌دانم چطور بگویم حالم خوب نیست، دلم گرفته، گریه‌ام می‌آید...

وطن جان، رفتن از تو آسان نیست ولی ماندن در تو سخت شده،

خیلی سخت... چه‌کار کنم؟

که گنجشکِ به استیصال رسیده‌ای اهلیِ شاخه‌هات بودم

و شاخه‌هات را بریده‌اند و چاره‌ای به جز پریدن ندارم.

هرچند هنوز دلخوشم به شاخه‌ی خشک و آشنایی که در حصار

امن آن، خانه داشتم سال‌ها...

وطن جان! تو نمی‌دانی؟؟ تو نمی‌دانی دیگرانی که رفته‌اند

سردشان نمی‌شود بدون آغوش تو؟ تو نمی‌دانی چطور می‌شود

از تو دور بود و زنده ماند؟ تو نمی‌دانی چطور می‌توان

چمدان را بست و قاطعانه و بدون تردید رفت؟

یعنی اگر رفتم دوری از تو و خیابان‌های تو را طاقت خواهم‌آورد؟

یعنی اگر رفتم، در غربت، چیزی برای دلخوشی خواهم‌یافت

که به آن چنگ بزنم؟ یعنی در میان آدم‌هایی که با زبان دیگری فکر می‌کنند،

و جور دیگری حرف می‌زنند و به گونه‌ی دیگری عشق می‌ورزند،

به آزادی و آرامش خواهم‌رسید؟! و تو؛

بدون ما تنها نخواهی‌ماند؟ دلت نخواهد گرفت؟ چه ‌کار خواهی‌کرد؟

تو! دلتنگ ما فرزندان غمگینت در گوشه‌ی غریب جهان نخواهی‌شد؟!

با جای خالی ما چه خواهی‌کرد؟!

🌼این جمعه رو فقط برای خودت باش😉

‌جمعه را از بیخ و بن تعطیل باشید

فکر تعطیل، دلتنگی تعطیل،

مرور خاطره تعطیل...

بروید لب آبی، دشتی، دمنی،

کوهی چیزی بنشینید،

و به اندازه‌ی یک هفته با خود خلوت کنید؛

نه گریه کنید،

نه جای کسی را خالی کنید،

یک نفس عمیق بکشید،

و لبخند بزنید...

آنوقت میفهمید؛

آدم تا میتواند خودش را کامل داشته باشد،

حیف است نیمش را پیش کسی جا بگذارد

که معلوم نیست الان کجاست!

هیچ همه چیز است! برای نیرومند شدن، ابتدا باید ریشه‌هایت را در هیچ فرو بری و رویارویی با تنهاترین تنهایی‌ها را بیاموزی.

خوشبختی به خودت بستگی داره. انتظار نداشته‌باش که یه‌شخص دیگه اون رو بهت بده .

💕امواج زندگی را بپذیر حتی اگر گاهی تو را به عمق دریا ببرد، آن ماهی آسوده که بر سطح آبها می بینی، مرده است .

باید در شرایطش قرار بگیری

باید در شرایطش قرار بگیری تا بفهمی گاهی نمی‌شود 

اشتیاق دیگران را درک کرد 

و با شادی‌هاشان عمیقا شاد شد،گاهی نمی‌توان 

حقیقتا دیگران را فهمید، 

گاهی نمی‌توان خود را به جای دیگران گذاشت و 

برداشت درستی از شرایطشان داشت.

 گاهی نمی‌توان به همه چیز واکنش نشان داد 

و آدمِ در لحظه و به موقعی بود.

باید در شرایطش قرار بگیری تا بفهمی گاهی آدم 

آنقدر از درون مشوّش و 

درحال طغیان است که طغیان و آشوب‌های بیرون را نمی‌فهمد، 

صداها را نمی‌شنود،

 اشک‌ها و لبخندها را نمی‌بیند و بی‌تفاوت می‌شود به همه چیز.

باید در شرایطش قرار گرفته‌باشی تا بفهمی آدم‌ها همیشه 

از روی منظور، بی‌توجهی نمی‌کنند. 

که در قعر افکار و تشویش و

دغدغه‌های پنهان وجودشان گیر افتاده‌اند شاید. 

که گاهی آدم‌ها دلایل محکم و موجهی برای 

در خود فرو رفتگی وبی‌تفاوتی‌هاشان دارند.

طرح صیانت از حقوق کاربران فضای مجازی! تصویب شد ...

اصلا خوب می‌کنید همه چیز را به روی ما می‌بندید، خوب می‌کنید تمام هم و غمتان فیلترینگ و حذف و سانسور و این جور چیزهاست، خوب می‌کنید ذهنتان مطلقاً به فکر نابودی و ویرانی‌ست و آبادی و ساختن را بلد نیستید!

اصلا شاید اینجوری به قول خودتان -وقت بیشتری داشتیم به کارهامان برسیم!- مثلا زمان بیشتری داشتیم بخاطر قطعی‌های مکرر برق و آب عصبانی شویم، و شاید بیشتر کتاب خواندیم و آگاه‌تر شدیم. شاید بیشتر تاریخ خواندیم و دانستیم باید چه‌کار کنیم، شاید اینجوری زمان بیشتری داشتیم فکر کنیم و راه را از بیراهه بشناسیم و هر زمان هم کسی آزارمان داد و حقمان را خورد و پا بیخ گلوی منزلت و شعور انسانی‌مان گذاشت، برویم توی واقعیت یقه‌اش را بچسبیم و هی اینجا و توی دل ماجرایی که نیست، بار هیجان و اندوهمان را خالی نکنیم.

اصلا گردش آزاد علم و اطلاعات می‌خواهیم چه‌کار؟ گوگل و آخرین مقالات و کتاب ‌‌ها و اخبار روز جهان می‌خواهیم چه‌کار؟ اصلا به ما چه که یک عده، کار و کاسبی‌شان در این پلتفرم‌هاست و با قطع اینترنت بین‌الملل، کل اقتصاد و نظم جامعه از هم می‌پاشد!!!

خوب می‌کنید... اصلا آدم خوب است مدام به عقب برگردد، شاید آنجا چیزی جا گذاشته یا باید چیزی را تغییر بدهد. برگردید، بیشتر برگردید.

اگر که زمانه ات نامهربان است

اگر که قسمتت بار سبک نیست، برایت شانه هایی قوی

 و اگر که سهمت زندگی آسان نیست، برایت اراده ای محکم

 و اگر که زمانه ات نامهربان است، برایت دلی مهربان

 و اگر که روزگارت کم مداراست، برایت سینه ای صبور آرزو می کنم.

به امیداینکه خیلی زود باقی روزگار و شب هایت بی فکر و خیال بگذرد .

من طلوع خواهم کرد ☘️

         🌱 من از میانِ سنگ هم، 

            جوانه خواهم زد ..

    و از ورایِ سقوط؛ من ؛ طلوع ‌خواهم‌ کرد

       هزار دفعه هم اگر زمین بخورم

           هزار دفعه قوی‌تر، 

           شروع خواهم کرد ...☘️

ممنون خودت باش

 بـرای تمام روزهایی که فکر می‌کردی نمیتونی ازشون عبور کنی ولی تونستی.

برای تمام لحظه‌هایی که میگفتی این بار دیگه آخـرین باره، ولی ادامه دادی  

” خدایا برای نیرویی که به من دادی تا سختی هارو تحمل کنم و ازش رد بشم ممنونم” 

همین حوالی اند ؛ شِمرهایی که ستم می کنند ، حسین هایی که قربانی می شوند ، و مختارهایی که دیر می رسند ...

در من هورالعظیمی برپاست و گاومیش‌‌هایی از بی آبی، هرثانیه هلاک می‌شوند.

در من کسی دست به انقراض من برداشته.

تالابی شده‌ام بدون آب

نیروگاهی شده‌ام بدون توان.

در من خوزستانی‌ست، در من سیستانی‌ست در من بلوچستانی‌‌ست، در من زنده‌رودی‌ست که خشکیده، در من نسیمی‌ست که نمی‌وزد، در من باران‌هایی‌ست که نمی‌بارد.

مرا کجای تاریخ خواهند نوشت

مرا کجای جغرافیا

مرا کجای زمین

مرا کجای جهان؟!

قدرتمندتر از عشق، احساس مسئولیت است. آنکه در قبال تو احساس مسئولیت میکند، بسیار فراتر از عشق دوستت دارد …

وقتی شما نگرانید

یک تصور غیر واقعی از آینده را 

در ذهن خود ایجاد می کنید 

و اعتقاد به این تصور، موجب 

ایجاد احساس منفی در شما میشود. 

به عبارت ساده تر

شما بدون هیچ دلیل قابل قبولی

خودتان را از آینده می ترسانید. 

نگرانی را از خود دور کنید، 

ایمان داشته باشید که 

زمان حلال مشکلات است

در زندگی با امید زندگی کنید 

و اجازه دهید انرژی های مثبت وجودتان 

آزاد شود، نگذارید امواج منفی

قدرت فکر و اراده و پشتکار شما را مسدود کند

         مارک_تواین

گاهی همون آدمی که هیچکس فکرشو نمیکنه کاری میکنه که هیچکس فکرشم نمیکرد...

امیدوارم همزمان با عید قربان دلتان قربانی محبت وعشق، و صمیمیت ومهربانی شود و غم هایتان قربانی شادی هایتان گردد...💐 عید سعید قربان مبارکباد🎁

آدمى که براى آینده‌اش چشم اندازی نداشته باشه، همیشه به گذشته‌اش بر میگرده 😟

در تاریکی نپرید!

همیشه بعد از تـاریکی، نور هست. باید در تاریکی به راه ادامه دهید، تا به نور برسید. درست مثل حرکت قطار، در یک تونل تاریک

اگر بترسید و بیرون بپرید، وسط راه و در تـاریکی، می مانید. باید در قطار بمانید، و مسیر را تا آخـر، طی کنید.

روشنایی منتظر شماست

صبر داشته باشید. در تاریکی نپرید.

پیدا کردن نقطه ضعف‌های دیگران کمی هوش می‌خواهد، اما سوء‌استفاده نکردن از آن‌ها، مقدار زیادی شعور! 👤 والت ویتمن

خدا در جاهایی دور از انتظار به دست افرادی دور از انتظار در مواقعی تصور ناپذیر معجزات خود را به تو نشان می‌دهد...

مردم به دنبال معجزه هستند،

مردم به دنبال معجزه هستند،

اما در بیشتر اوقات تعریفی که از معجزه دارند،

درست نیست. 

معجزه است اگر بتوانی

با کلامت، جنگی را خاموش کنی 

و صلح را برقرار. 

در جاییکه نتوانی کمک کنی، با نگاهت مهربانی را توسعه دهی.

ببخشی، در جاییکه میتوانی انتقام بگیری

 رنج دیگران، رنج تو باشد.

در دم و بازدم هایت، خدا حضور داشته باشد

به جای اینکه همه مردم دنیا را تغییر دهی،

خودت را تغییر بدهی.

برای موفقیت دیگران دعا کنی.

خانه ات محلی برای آرامش باشد.

اینها معجزه است

معجزه است انسان بودن

🙏 اثرات عجیب دعا و نفرین ! 🙏

وقتی برای کسی از ته قلب آرزوی موفقیت شادی و سلامتی می کنید،

 امواج نامرئی تفکرات و انرژی شما تشخیص نمی دهد

که این آرزو متوجه دیگریست. این موج نیک خواهی ابتدا

خود شما را سرشار از ماهیت خویش می کند

در حالت دعا تمامی قوای معنوی، سلول های مغز و حتی سیستم عصبی،

زیر بارش این ذرات بهشتی قرار می گیرند که خود شما آن را تولید کردید.

اگر از کسی بیزار و متنفر باشید نیز ذرات و امواج کسالت و تنفر،

نخست بر خود شما می‌بارد و سپس در ضمیرتان رسوب می‌کند.

با توجه به این واقعیت، ضمیر ناخودآگاه کسی که دعا و نفرین می کند،

نمیتواند تشخیص دهد که این محصولات شفا بخش و یا مسموم کننده

متعلق به فرد دیگریست و باید به سوی او صادر شود بلکه در این شرایط،

ضمیر ناخودآگاه، آن محصولات را ابتدا خودش جذب می کند.

همیشه به یاد داشته باشید آبی که در رودخانه جاریست،

نخست بستر خود را تر و سرشار از ذات خویش میکند

و در نهایت به دریا میرسد

👤 فلورانس اسکاول‌شین

باید چیزی نمی‌پرسیدیم

باید چیزی نمی‌پرسیدیم، باید چیزی نمی‌دانستیم،

باید چیزی نمی‌فهمیدیم...

این "فهمیدن" بود که درد داشت و

این ما بودیم که درمانی نداشتیم.

در جهان بسیار چیزها هست که آن‌ها را ندانی،

آسوده‌تری

بسیار حرف‌ها هست که آن‌ها را نشنوی،

آرام‌تری

و بسیار تعابیر هست که آن‌ها را بلد نباشی،

با آدم‌ها رابطه‌ی خوب‌تری داری.

قرار بود یکی از میان شما

برای کودکان بی‌خواب این خیابان 

فانوس روشنی از رویای نان و ترانه بیاورد! 

 

قرار بود یکی از میان شما 

برای آخرین کارتن‌خواب این جهان 

گوشه‌ی لحافی لبریز از تنفس و بوسه بیاورد! 

 

قرار بود یکی از میان شما 

بالای گنبد خضرا برود 

برود برای ستارگان این شب خسته دعا کند! 

 

پس چه شد چراغ آن همه قرار و 

عطر آن همه نان و 

خواب آن همه لحاف؟! 

 

من به مردم خواهم گفت 

زورم به این همه تزویر مکرر نمی‌رسد 

حالا سال‌هاست که 

شناسنامه‌های ما را موش خورده است 

«فرهاد» مرده است 

و «جمعه» 

نام مستعار همه هفته‌های ماست...

تو تحسین برانگیزی و من تو را تحسین می‌کنم.

من تو را تحسین می‌کنم که تلاش می‌کنی، که خودت را باور داری

و برای خواسته‌هات می‌جنگی.

 من تو را تحسین می‌کنم که توانمندی و مهم‌تر از هرچیزی، پشتکار داری,

 که لبریز جسارتِ خواستنی و سرشار از شهامتِ توانستن...

من تو را تحسین می‌کنم که هیچ زمانی بی‌هدف نیستی،

که از پوچی و اضمحلال بیزاری، که رویاهای بزرگ در سر داری

و خودت را شایسته‌ی رسیدن به ناممکن‌ترین‌ها و خوب‌ترین‌ها می‌دانی.

"حیات" در نگاه امیدوار تو جریان دارد و "امید" نام گیاهی‌ست که

در سرزمین سبز باورهای تو می‌روید!

انسان‌های سخت‌کوش و خودساخته، لازمه‌ی ارتقا و بقای بشریت‌اند

و من به احترام جسارت تو،

و به احترام تمام انسان‌های هدفمندی که

در مسیر دشوار اهداف و خواسته‌هاشان بی‌وقفه تلاش می‌کنند،

تمام ‌قد می‌ایستم...

گاهی حرف زدن با غریبه‌ها آسان‌تر است. احتمالاً چون غریبه‌ها ما را همان‌طور که هستیم می‌بینند، نه آن‌طور که دلشان می‌خواهد باشیم.

‏«چه لذّتی دارد از فردای نیامده نترسیدن، گوش به باران دادن، چای درست کردن، پادشاهِ وقتِ خود بودن.»‌‌

امن ترین نقطهٔ زندگی

اونجاییه که حس کنی از تموم عمر آزاد تر و سبک تری.انگار که بار سنگینی از اشتباه و ناامیدی رو با دستای خودت از دوشت انداختی تا دوباره به راهت ادامه بدی.امن ترین نقطهٔ زندگی مثل سالهای گذشتهٔ دور نیست با لذت و بدون تردید میبخشی میگذری از تموم اتفاقات و آدمهای اطرافش. میدونی سخت ترین و در عین حال بزرگترین کار این دنیا رها شدن از زخم های این زندگیه عبور کردن از تمام بد بودن هاست وقتی به اینجای زندگی رسیدی یعنی امن ترین نقطه، همونجا که باید بشینی و دل بدی به اتفاقات خوب . . .

آدم‌ها فقط از تکه‌های آراسته‌ی وجودشان حرف می‌زنند

آدم‌ها فقط گوشه‌های دلپذیر و آرام زندگی‌شان را نشان شما می‌دهند. شما تکه‌های ناکوک و ملتهبشان را نمی‌بینید، شما اندوه و اضطراب و جا زدن‌هاشان را نمی‌بینید، شما قهرهاشان را، شما رنج‌هاشان را نمی‌بینید.

شما دخل و تصرفی در زوایه‌ی دید زندگی آدم‌ها ندارید، فرم و محتوا و صحنه‌ای که مقابل شماست، پیش از آن بارها ویراستاری شده و سعی بر آن بوده آنقدر بی‌نقص به نظر برسد که هیچ‌کس فکرش را هم نکند که این زیبایی بی‌نظیر، یک نمایش باشد، که حقیقت، نقطه‌ی مقابل آن، یا با چیزی که به نمایش گذاشته‌شده تضاد داشته‌باشد. آدم‌ها انتخاب می‌کنند که شما چه چیزی ببینید، پس امکان این هست که همان آدمی که همیشه در عکس‌هاش می‌خندد؛ غمگین‌ترین آدم جهان باشد، همان آدمی که آرام‌ و سر به زیر و صبور به نظر می‌رسد؛ دائما خشم و پرخاش و سرکشی را به نقطه‌ی جوش برساند و همانی که در قالب انسانی مرتب‌ و موجه‌ ظاهر می‌شود، در دنیای خودش، شلخته‌ترین باشد.

آدم‌ها فقط از تکه‌های آراسته‌ی وجودشان حرف می‌زنند و از گوشه‌های بی‌نقص محیطشان عکس می‌گیرند و آن قسمت از روابطشان را در معرض دید می‌گذارند که بطانه‌کاری شده و روی آن رنگ پاشیده‌اند. شما حفره‌ها و رنگ‌رفتگی‌های رابطه را نمی‌بینید، نقص‌ها را نمی‌بینید، دردها و قسمت‌های آزاردهنده‌ی هیچ‌کس و هیچ‌چیز را نمی‌بینید.

پس در مقابل اینهمه ندیدن، دست از مقایسه بکشید و بچسبید به زندگی آرام خودتان، بطانه به دست بگیرید و نه برای خوشامد آدم‌ها، که برای خاطر آرامش و لذت خودتان، نقص‌ها را آرام آرام برطرف کنید، حفره‌ها را پر کنید و زخم‌ها را مرهم بگذارید.

در اکثر موارد، همان خانه‌ی کوچک و زندگی به ظاهر معمولی شما پتانسیل بیشتری برای خوشبختی و آرامش دارد، البته اگر دست از مقایسه‌های پوچ و بی‌اساس بردارید.

چای‌تان را آرام بنوشید و اجازه ندهید قسمت‌های گلچین شده‌ی زندگی‌ها و آدم‌ها، تمام شما و زندگی‌تان را درگیر کند.

اینکه مغرورید، هیچ اشکالی ندارد، اینکه فکر می‌کنید فقط خودتان غرور دارید بد است.

من مثبت اندیشم ؛

و با این قدرت در زندگی میدرخشم! 

امروز پله ی دیگری را

به سوی خواسته هایم بالا میروم

و میدانم که به آن نزدیک تر میشوم. 

امروز تمام وجودم

سرشار از عشق الهی ست

و آنرا به اطرافیانم انتقال میدهم.

شکرگزاری

  ﻛﺎﺋﻨﺎﺕ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻣﺠﺎﺯﺍﺕ ﻧﻤﻴﻜﻨﺪ

ﺑﺮﻛﺖ ﻫﻢ ﻧمى بخشد،

ﻛﻨﺘﺮﻝ ﻫﻢ ﻧﻤﻴﻜﻨﺪ،

ﻓﻘﻂ ﻋﻤﻠﺖ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺮﮔﺮﺩﺍﻧﺪﻩ ﻣﯿﺸﻮﺩ!

ﻛﺎﺋﻨﺎﺕ ﺑﻪ ﺍﺭﺗﻌﺎﺷﻰ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﺷﻤﺎ ﺍﺭﺳﺎﻝ ﻣﻴﺸﻮﺩ

ﭘﺎﺳﺦ ﻣﯿﺪﻫﺪ ﺷﺎﺩ ﺑﻴﺎﻧﺪﻳﺸﻰ،

ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﻰ ﻧﺼﻴﺒﺖ ﻣﯿﺸﻮﺩ.

ﻣﻨﻔﻰ ﺑﻴﺎﻧﺪﻳﺸﻰ،

ﺁﻧﭽﻪ ﻧﺼﻴﺒﺖ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﻣﻨﻔﯽ ﺍﺳﺖ.

ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﻛﻮﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻓﻌﻞ ﻣﺎ ﻧﺪﺍ

ﺳﻮﻯ ﻣﺎ ﺁﻳﺪ ﻧﺪﺍﻫﺎ ﺭﺍ ﺻﺪﺍ

ﺷﻚ ﻧﻜﻨﻴﺪ!

ﺍﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﻛﺎﺋﻨﺎﺕ ﺍﺳﺖ...

و ﺭﺍﺯ ﺁﺭﺍﻣﺶ، ﺩﺭ ﺭﻫﺎ ﮐﺮﺩﻥ ﺫﻫﻦ ﺍﺯ ﻧﮕﺮﺍﻧﯽ ﻫﺎ و توکل

و شکرگزاری از خداوند است .

❣وقتی خودم را به قدر کافی دوست داشتم ؛

 شروع کردم  به ترک کردن چیزهایی که سالم نبودند. 

«یعنی آدم‌ها، مشاغل، عادات و اعتقاداتی که مرا کوچک و حقیر

نگه می‌داشت را کنار گذاشتم» 

قبلا فکر می‌کردم این کار به معنی بی وفایی است

ولی در واقع معنای آن دوست داشتن خود است.

کشتی ها به خاطر آب اطرافشان غرق نمیشوند

بلکه آنها به دلیل آبی که داخلشان جمع میشود

غرق میشوند .

هیچگاه اجازه ندهید 

که حرفهای منفی آدمهای پیرامون شما

 به داخلتان نفوذ کند .

آدم های ضعیف انتقام می گیرند؛ آدم های قوی می بخشند؛ آدم های باهوش نادیده می گیرند. آلبرت انیشتین

رؤیاهایی که دارید احمقانه نیستند؛

آنها نقشه راهی هستند که شما را به مقصد الهی و کسی که مقدر شده باشید می‌رسانند! 

از رؤیاهایتان دست نکشید.

اجازه ندهید نظر دیگران در مورد شما ارزشتان را تعیین کند. شانس زندگی فوق العاده‌ای را که پیش رو دارید از دست ندهید.

شما برای کوچک بودن آفریده نشده‌اید .