باید پذیرفت که زندگی خلاصه‌ای از اشتیاق‌ها و افسوس‌هاست و افسوس، چهره‌ی دیگری از عشق به زندگی است که جایگزین اشتیاق می‌شود.

هیچ کس به ما نگفت , به کارِ هم ، کار نداشته باشیم ،

که با کوچک کردنِ آدم ها ، احساسِ بزرگی نکنیم ،

که با قضاوت کردن و وصله چسباندن به دیگران ، نُقلِ هیچ مجلسی نباشیم !

کسی نگفت حقِ دخالت در افکار و باورهایِ هم را نداریم ،

که با خط زدنِ آرزویِ دیگران ، به آرزویمان نخواهیم رسید ،

که با زمین خوردنِ هیچ کس ، 

سربلند یا خوشبخت نخواهیم شد !

تا به اینجا رسیدیم ؛

جایی که سرهایمان همه جا هست ، 

جز در کار و زندگیِ خودمان !

انسان‌های ناپخته همیشه می‌خواهند که در مشاجرات پیروز شوند،

حتی اگر به قیمت از دست دادن یک رابطه باشد.

اما انسان‌های عاقل درک میکنند که گاهی بهتر است

در مشاجره‌ای ببازند،

تا انسانی که برایشان بسیار باارزش است را حفظ کنند …

اینقدر به خودت اعتماد داشته باش، که از کسانی که آزارت میدهند به راحتی دل بکنی. گاهی بعضی‌ها کارشان فقط چیدن بال آرزوهای شماست......

سختی‌ها برای این نیستند که شما را متوقف کنند و درهم بشکنند، سختی‌ها وجود دارند تا شما را آماده کنند و رشد و پیشرفت دهند.

جمعه را طوری بخند ‌و شاد بـاش که

که صدای خنده و شادیت تا انتهای جمعه بعد هم برسد، 

روزهایِ رفته را به بادِ فـراموشی بسپار 

و روزهایِ نیامده را به خدا

چایتْ را سرخوش تر از همیشه بنوش 

آدم نیاز دارد گاهی عینِ خیالش نباشد .

آدم نیاز دارد برای یک روز هم که شده

به خاطرِ خودش نفس بکشد...

راز آرامش،در رها کردن ذهن از نگرانی هاست … قدرت بالاتری از تو وجود دارد، که حواسش به همه چیز هست به او بسپار و آرام باش …🎖

هیچ طبیبی مانند 🌼🍃 اندیشه‌ای شادی آفرین برای از بین بردن، بیماریهای جسمانی نیست🍃 و هیچ داروی آرام بخشی، مانند نیت خیر برای، کاهش غم و اندوه وجود ندارد .

بعضی چیـزها را بایـد هر روز , زنده‌اش کنی تا خودت زندگی کنی : عشـق را... ایمـان را... زنـدگی را …

خودت را به جریان تکرارِ زندگی نسپار! کارهایی را بکن که انتخابِ توست ، و حال تورا بهتر می کند و در مسیری باش که دوستش داری , حتی اگر مجبور باشی خلاف جریانِ رود ، شنا کنی ... سخت است اما ارزشش را دارد !

‏یکسال بعد، هرچیزی که الان برای آن استرس داری، ذره‌ای ارزش نخواهد داشت؛ پس آرام باش.....

یک وقتایی، زندگی میبرتت جایی که هیچ وقت بهش فکر نکردی.

یک وقتایی زندگی میذارتت جلوی آدم هایی که هیچ وقت ، 

فکر نمیکردی حتی باهاشون هم کلام بشی.

یک وقتایی درست تو موقعیتی قرار میگیری که

شاید مدت ها پیش حتی با شوخی و طعنه برای دیگران تعریفش کردی

اما حالا خودت
درست تو همون موقعیتی...

میخوام بگم یک سری اتفاقات دست ما نیست،
برامون رقم میخوره، برامون پیش میاد

اما اینکه چطور بهش نگاه کنیم،

چطور تصمیم بگیریم،

چطور بپذیریمشون

اینها همه دست خود خود ماست

و مهم ترین بخش زندگی هر آدمیه...

حسادت احساس وحشتناکی است؛ به هیچ یک از رنج‌ها شبیه نیست، زیرا در آن هیچ‌گونه شادی یا حتی غم واقعی وجود ندارد. فقط رنج می‌دهد و بس. نفرت انگیز است!

در شکست درس های بیشتری برای یاد گرفتن وجود دارد تا موفقیت! اجازه ندهید شکست متوقف‌تان کند؛ شکست همواره شخصیت‌های بزرگ‌تری می سازد.

بزرگ اندیش باشید، میزان موفقیت شما را میزان بینش شما تعیین می‌کند.

اگر اهداف کوچک را مد نظر قرار دهید،

باید در انتظار نتایج کوچک هم باشید.

اهداف بلند را در نظر آورید تا به موفقیت‌های بزرگ دست یابید.

این نکته را هم فراموش نکنید؛ بیشتر ایده‌ها و نقشه‌های بزرگ

اگر آسانتر از ایده‌ها و نقشه‌های کوچک نباشند،

دشوارتر از آنها نخواهند بود.

هیچ وقت چشم انتظار نباشین 🙏 چه انتظار اومدن کسی ، چه انتظار نگاه کسی ،چه انتظار صدای کسی ، چه انتظار کمک کسی .

وقتی ریشه داشته باشی وقتی ریشت توخاک باشه لبه پرتگاه میای ولی ریشه هات نگهت میداره ریشه نوع شعور، تربیت، شخصیت، انسانیت واقعی و شرف یک انسان است و ربطی به پول وتحصیلات ندارد..

« از تو توقع نداشتم...»

شاید این جمله قصیر ترین و در عین حال کامل ترین

جمله‌ی غمگین تاریخ باشه.

«از تو توقع نداشتم» انگار کل غم دنیا توشه.

تو این سه تا کلمه و یک حرف اضافه.

توش کلی حرفه. یعنی تو فرق داشتی واسم.

تو با کل دنیا فرق داشتی. کل دنیا زدن زمین منو،

تو نباید میزدی. از تو توقع نداشتم...

از «تو» توقع نداشتم یعنی تو برام خاص بودی.

یعنی تو خاص‌ترین آدم دنیای من بودی.

یعنی تو تنها کسی بودی که باورش داشتم.

«تو» نباید خراب میکردی...

حداقل «تو» دیگه نباید خراب میکردی...

از « تو» توقع نداشتم...

آسمان فرصت پرواز بلندی ست ولی، قصه این است چه اندازه کبوتر باشی..... فریدون مشیری

برایتان قسم می‌خورم که توی دنیا آن‌قدر بی‌توجهی زیاد است که مجبور به انتخاب هستیم،

  عیناً مثل تعطیلات که نمی‌شود هم به ییلاق رفت هم به کنار دریا.  

آدم مجبور است از بین بی‌توجهی‌های دنیا

آن‌هایی را که بیشتر می‌پسندد انتخاب کند.  

پاییز وفادارترین فصل خداست. چقدر دلتنگ می‌شوند، برگ‌های عاشق، برای لمس تن زمین. گاهی افتادن، تنها نتیجه‌ی عشق است …

از توضیح و تفسیرها خسته‌ام. دلم کسی را میخواهد شبیه به مادرم ،

که از فرسنگ‌ها فاصله راز چشم‌هایم را بخواند.

پس از سلام پشت گوشی تلفن، حالم را بفهمد.

خنده‌های دروغینم را باور نکند،

و به غم درونم پى ببرد. به بد نیستم گفتن‌هایم راضی نشود

و سوال پیچم کند. اصلا گیر بدهد،

سین جیم کند، داد بزند، ولی نگذرد،

رد نشود، رهایم نکند.

کسی در زندگی‌مان باید باشد.

کسی شبیه به مادر …

کسی که به قله‌ای رسیده ، یک شبه به آنجا پرواز نکرده است . زمانی که دیگران خواب بوده‌اند او بیدار بوده و زمانیکه دیگران استراحت می‌کرده‌اند او کار می‌کرده است .

یک روز، شاید یک روز، همراه پرواز پرستو‌ی عاشقی، واژه‌ی لبخند به سرزمینِ من بازگردد امید، کوبه‌ی در را بفشارد ، باران ، سختی ها را بشوید ، و سپیدی جای تمامی سیاهی‌ها را پر کند .

هیچ راهی به بن بست ختم نمی شود. این یک توهم است.

آنچه به بن بست ختم می شود،

بی حرکتی است.

راهها همیشه به راهی و دریچه ای و روزنی 

خواهند رسید.

ریشه هر بن بستی در فکر غیر متحرک ماست.

بجای نقد کردن یا ایده آل گرا بودن

عمل کن

و از عدم موفقیت نهراس

زندگی به منفعل ها مدال نخواهد داد

ولی به کسانیکه حتی شکست خورده اند

مجال پیروزی خواهد داد.

حرکت کن.

حتی اگر بارها زمین بخوری

و مورد شماتت اطرافیانت واقع شوی ....

وقتی که مشتاقانه دنبال تایید بیرون هستی ، احتمالا در درون یه کار بزرگِ تمام نشده ای داری .

بلند شو بایست ، منتظرناجی نباش ...! به خودت و توانایی‌هات ایمان داشته باش .

زندگی می کنم حتی اگر بهترین هایم را از دست بدهم !... چون این زندگی کردن است که بهترین های دیگر را برایم می سازد.

هیچوقت حسرت زندگی آدمایی که از درونشون خبر نداری نخور ، هر قلبی دردی دارد فقط نحوه ابراز آن فرق دارد ، بعضی ها آن را در چشمانشان پنهان میکنند و بعضی ها در لبخندشان.

اگر "یاد" کسی هستیم🌹 این هنر اوست ، نه هنر ما....

چقدر زیباست کسی  را دوست بداریم نه برای "نیاز" نه از روی "اجبار"...

 نه از روی "تنهایی" فقط برای اینکه "ارزشش" را دارد.... 🍂🌹  ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

‎‌‌‌‌‌‌ ‌چقدر زیباست کسی  را دوست بداریم نه برای "نیاز" نه از روی "اجبار"...

 نه از روی "تنهایی" فقط برای اینکه "ارزشش" را دارد.... 🍂🌹  ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌

یه روزایی تو زندگیمون هست ، که هیچ اتفاﻕ خاصی نمی افته ؛

ما به این روزا میگیم :

تکراری … خسته کننده ...!

ولی حواسمون نیست که میتونست اتفاقات بدی تو این روزها بیفته

که روزی صد بار دعا کنی کاش همون روزای تکراری باز هم تکرار بشن…

خدایااااا به خاطر همه‌ی روزهای تکراری اما بی مصیبتت ،

هزاران بار شُکـر...

عشق، پیمودن راه معشوق است، نه زار زدن بر گور معشوق. “وفای به عهد” گفته‌اند، نه “عزای تا ابد” …

در من ترانه‌ای نبود، تو خواندی. در من آینه‌ای نبود، تو دیدی. ریشه‌ای بودم در خواب خاک‌های خشک و بی‌باران. در نگاه‌ تو سبز شدم .

آرزویتان را در ذهن به تصویر بکشید هر چقدر که محال به نظر آید تجسمش کنید... ذهن فرق بین واقعیت و خیال را درک نمیکند و شما را به تصویر ذهنیتان خواهد رساند...

کتاب وقتی باز است ذهنی است که حرف می‌زند، وقتی بسته است دوستی است به‌ انتظار می نشیند ، وقتی ورق میزنی جانی است که می‌بخشاید، وقتی در کتابخانه خاک می‌خورد ، دلی است که می‌گرید.

هیچ انسانی به اندازه‌ انسانی که خیلی سفر کرده و هزار بار طرز تفکر و سبک زندگیشو عوض کرده، کامل نیست .......

تغییر ، در درون باید اتفاق بیافتد ! بدونِ این تحول ؛ انقلاب ، تعویضِ پوسته است...

پشت آدم موفق سال های ناموفق زیادی هست ... لطفا تسلیم نشو ! 💪

مقصد، نصیب کسایی میشه که "امروز" کاری رو شروع میکنن که باقی آدما قراره از فردا شروعش کنن !!!

هیچ آدمی رو واسه خودت بزرگ و مهم نکن!

برای فرار از تنهایی ، برای اینکه آدما رو کنار خودت نگه داری ارزش خودت و داشته هاتو نیار پایین!

فکر نکن فقط وقتی کنار یه نفر باشی ارزشمندی ، نه!

به خودت فکر کن ، خودتو دوست داشته باش ، خوبی های خودتو ببین ، بیشتر بدردت میخوره!

برا وجود خودت ارزش قائل شو و هر کسی رو به حریم خودت راه نده ! چون یهو به خودت میای میبینی برا کسی از همه چیزت گذشتی

 که برا وجودت ذره ای ارزش قائل نیست! درحالی که خیلیا بهتر از اون ، آرزو یه دقیقه کنارتو بودنو دارن... 

تمام حرفم اینه که قدر خودتو بدون رفیق و به هر کسی بها نده...

 

همیشه تو آسمون از یک ارتفاعی به بعد دیگه هیچ ابری وجود نداره... پس هر وقت آسمونت ابری شد، با ابرا نجنگ ! فقط کمی اوج بگیر...

بسیاری از دردهایی که با آنها دست به گریبان هستیم در حقیقت افکار ما هستند!

آنکس که میگوید : " نمی توانی " و " نخواهی توانست احتمالا همان کسی است که از اینکه بتوانی انجامش دهی و موفق شوی می ترسد .

آدمها یک روز تمام میشوند .....

نشان نمیدهند

مثل قبل لبخند میزنند

زندگی میکنند

می‌بخشند .. محبت می‌کنند !

حتی رابطه‌های قدیمیشان را هم حفظ می‌کنند

باور میکنید حتی کسی را هم از زندگیشان خط نمیزنند ،

نگه میدارند .. حتی آنهایی که آزارشان میدهند را ..

آدمها یک روز

برایِ خودشان تمام می‌شوند

فقط ادامه میدهند " بودن " را ..

به جایِ کوچک کردنِ دیگران ؛ خودت بزرگ شو!

به جایِ آرزویِ شکست ، برایِ افرادِ موفق ؛

خودت هم تلاش کن و موفق شو!

و به جایِ نشستن و حسرت خوردن ؛

بلند شو و برایِ آرزوهایت بجنگ...

فراموش نکن ؛

کسی که توهین می کند ؛ 

خودش را زیرِ سوال برده ،

کسی که تحقیر می کند ؛ 

خودش را خوار کرده ،

و کسی که می رنجاند ؛ 

دیر یا زود ، تاوان خواهد داد.

 

نه خرافاتی ام ، نه سطحی نگر!

اما لا به لایِ این سیلِ منطق و روشنفکری ؛

به چوبِ انتقامِ خدا بدجور اعتقاد دارم ،

بدجور!!!

توی زندگی خیلی چیزا داشتیم که گُمشون کردیم. عشقامون، آرزوهامون، حتی یه جاهایی خودمون.

کاش مثل قدیما که توی مدرسه  یه قسمتی بود به اسم ″گمشده‌ها″ 

دنیا هم یه همچین جایی داشت. 

هر از چندی می‌رفتیم یه سَرکی می‌کشیدیم،

شاید گمشدمون رو پیدا می‌کردیم …

هراس از دست دادن‌هاست که آدم را به مرز تحقیر شدن می‌رساند، ‏به مرز تن دادن به چیزهایی که باورشان نداری،

‏به مرز پذیرفتن کارهایی که دوستشان نداری،

 ‏به مرز نابود شدن، ‏دیده نشدن، تنها شدن.

‏اما وقتی تمام قفس‌های دلت را بگشایی،

‏آنچه که سهم تو از زندگی و عشق باشد،

با شادی در کنارت می‌ماند … 

حرف بزنید ... ترسِ از دست دادن، آدم ها را لال می کند! ترسِ از دست دادن، آدم ها را ضعیف ، توسری خور و بی اهمیت جلوه می دهد! آدم های ضعیف، زودتر و بیشتر از دست می دهند ...

دلخوری هایتان را بگویید ، خواسته هایتان را بگویید ، و شنونده منطقیِ حرف های طرفِ مقابلتان باشید ...

طرفِ مقابلتان در تمامِ موارد ، آگاه به نیازهای شما نیست . اگر برایش مهم باشید ، پس خواسته های شما هم به همان میزان برایش با اهمیت است ...

شما بی توقع نیستید ،

فقط شجاعتِ گفتن ندارید ...

تلنبار شدنِ حرف ها ، شما را تبدیل به یک آدمِ عصبی با عقده های بسیار می کند ...

به مرور با برآورده نشدنِ خواسته های مَگوتان، سرد و سردتر می شوید و رابطه ای که آنقدر برایتان عزیز است، اینگونه از دست میرود...

حرف بزنید و بدانید

تنها کسی که می تواند از شما دفاع کند،

خودتان هستید...

‌ نمی دانم کدام درد بزرگتر است دردی که بی پرده تحمل می کنی یا دردی که بخاطر ناراحت نکردن کسی که دوسش داری تو دلت میریزی و تاب می آوری.........

افرادی که صبر خوبی دارند، اتفاقات خوبی برایشان رخ میدهد و اتفاقات عالی برای افرادی که اتفاقات عالی را خودشان با تلاش خودشان محقق میکنند.