هراس از دست دادن‌هاست که آدم را به مرز تحقیر شدن می‌رساند، ‏به مرز تن دادن به چیزهایی که باورشان نداری،

‏به مرز پذیرفتن کارهایی که دوستشان نداری،

 ‏به مرز نابود شدن، ‏دیده نشدن، تنها شدن.

‏اما وقتی تمام قفس‌های دلت را بگشایی،

‏آنچه که سهم تو از زندگی و عشق باشد،

با شادی در کنارت می‌ماند …