شانس، با نشستن در یک گوشه و انتظار کشیدن به سراغ آدم نمی‌آید، بلکه آن را باید با حرکت و استقبال از خطر به دست آورد.

ذهنیت مثبت

عالی بودن را برای خودمان همیشه تکرار کنیم تا عالی شویم. ما هرچه می گوییم و هر چه به زبان می آوریم همان می شود. 

ذهن ما چیزی را می سازد که می گوییم. افکار ما می تواند یک بیابان خشک را به گلستانی تبدیل کند.

آدم های سالم دنیایی از افکار عالی دارند و ذهن خود را خوشحال و سالم نگه می دارند. برای همین همیشه شاد و خونسرد و مهربان هستند.

ذهن سالم موفقیت به همراه دارد. 

🍃🌸 هیچی اونقدر که نگران بودی، نگران کننده نبود... هیچی اونقدر که فکر می‌کردی سخت نبود. زیبا و دوست داشتنی هم نبود. همه چی درست، به موقع، دقیق، موقت و اجتناب ناپذیر بود...

☘️ معجزه ى فضاى مجازى 🌱☘️

همسرم معلم کلاس اول دبستانی است در شهر پردیس تهران. چون آموزش امسال مجازی است عملا من هر روز در کلاس آنها حضور دارم. گاه در رختخواب، گاه به حالت مطالعه، در حالی که دل و ذهنم در همان کلاس اول است...
همسرم کلافه است از آموزش مجازی و سختی‌ها و‌مشکلاتش، و من لذت می‌برم که هر روز نسل آینده را می‌بینم و امیدوارتر می‌شوم. دانش‌آموزان جدید جرئت پرسیدن دارند و تا جواب قانع کننده نشنوند آرام نمی‌شوند. نسل جدید مقهور نیست، نسل جدید ترسو نیست...
 خانم چرا می‌نویسیم خواهر می‌خوانیم خاهر؟! چه اشکالی دارد بنویسیم خاهر!
 خانم چرا خورشید را خُرشید نمی‌نویسیم؟
 خانم چرا...
تازه هنوز به درس صاد و ضاد و طا و ظا و ذال نرسیده‌اند...
اجازه می‌خواهم این وسط خاطره‌ای که برای خودم بسیار مهم بوده از آلمان بگویم؛
سال‌ها پیش چند روزی آنجا بودم.
در شهر کلن آلمان قصد عبور از بزرگراهی را داشتم که از هر طرف بزرگراه حداقل چهار باند خودرو در حال تردد بود. در محل تعیین شده برای عبور عابر پیاده ایستاده بودم ولی چراغ عابر سبز نمی‌شد.
یک دوچرخه سوار که مثل من قصد عبور از عرض اتوبان را داشت، رسید. کلیدی را فشار داد، چند ثانیه بعد چراغ برای ما سبز شد و برای خودروها قرمز. بیشتر از پنجاه خودرو ایستادند تا ما دو نفر رد شویم، و رد شدیم. مکانیسم آن را فهمیدم. با گذشت ساعتی، قصد برگشت داشتم. من تنها بودم و دوچرخه سوار نبودش. هیچ کس دیگر هم اضافه نشد.
من خجالت می‌کشیدم آن دکمه را فشار دهم تا ده‌ها خودرو متوقف شوند برای اینکه "من" رد شوم. چندین دقیقه ایستادم تا شاید کسی اضافه شود که نشد. نم‌نم باران هم شروع شد.
بالاخره دل به دریا زدم و دکمه را فشردم. یک دقیقه بعد چراغ برای ماشین‌ها قرمز شده بود و چراغ برای "تنها من" سبز بود. هر دو مسیر رفت و برگشت اتوبان خودروها ایستاده بودند و من با صورتی قرمزتر از چراغ راهنمایی خودروها، و با احساس شرمندگی و عجله رد می‌شدم. آنقدر سریع که وسط راه نزدیک بود زمین بخورم و یادم هست رانندۀ مهربانی اشاره می‌کرد چرا عجله می‌کنم!
همانجا من متوجه شدم زمین تا آسمان با آدم‌های اطراف فرق می‌کنم! من برای "خودم" احترام قائل نبودم. من آنقدر در آموزه‌های اجتماعی و دینی تواضع را تمرین کرده بودم که فکر می‌کردم "تشخص" نوعی خودخواهی است! من آمادۀ تحقیر بودم، چه از سوی حاکمیت چه از سوی هر قدرتمندی!
من حتی خدا را هم به زور پذیرفته بودم، از ترس جهنمش!!
من یک بیمار بودم، که "دیده نشدنم" را و مرگ تدریجی‌ام را، عادت کرده بودم!
من رعیت بودم، نگران خوردن توسری از قدرتمندان، و من خودم را باور نداشتم.
اما این روزها در کلاس درس به وضوح می‌بینم نسل جدید دیگر مثل ما، ظلم را تقدیر خود نمی‌داند، نسل جدیدی خودش را محق می‌داند. سینه‌اش را جلو می‌دهد و با جدیت، همان را که می‌خواهد فریاد می‌کند. زیر بار هر دستوری نمی‌رود.
و حتی از همان اروپایی‌ها حق و حقوق خود را بیشتر می‌شناسد!
من هر روز می‌بینم دانش‌آموزان جدید چقدر شخصیت دارند، و شک ندارم این نسل سرنوشت کشور را عوض می‌کند.
نسلی که گول داستان‌های ساختگی ما را نمی‌خورد. نمی‌پذیرد این دنیا بدبخت باشد تا شاید آن دنیا خوشبخت شود، شاید!
نمی‌پذیرد هر کسی حق دارد برایش تعیین تکلیف کند. نمی‌پذیرد حتی معلمش خارج از برنامه درسی چیزی از او بخواهد.
شاید معجزۀ فضای مجازی است
شاید عکس العملی است به بی‌ارادگی ما
نمی‌دانم ولی مهم نیست.
مهم آنست که که ما با نسلی خلاق، نسلی جدی، نسلی اهل تحقیق، نسلی اهل تعقل،  اهل دقت، و مهمتر از همه اینها نسلی که "خودشان" را می‌بینند. و مهم می‌دانند، طرف شده‌ایم.
این نسل برایش خنده‌دار است که قیم داشته باشد، که کسی صلاح او را بیشتر از خودش بشناسد.
این نسل بزودی همه چیز را در دست خواهد گرفت. مگر ما و مقاماتی که با خرافات بزرگ شده‌ایم، چقدر می‌خواهیم عمر کنیم...
مگر فرهنگ غلط "عدۀ اندکی درستکار و عده زیادی گمراه" چقدر می‌خواهد باقی بماند؟! آینده خیلی زیبا خواهد بود
شک ندارم نسلی که خودش را می‌بیند
نسلی که قدر خودش را می‌داند نسلی که با صدای بلند می‌گوید هست...
نسلی خواهد بود که ما را نجات خواهد داد. نسلی که حاضر است...آینده‌ای که با پلک بر هم زدنی می‌رسد آیندۀ زیبا! بسیار زیبامنتظر کشور ماست.
چه به آینده دلگرم می‌شویم با صدای این وروجک‌های آینده ساز ☘️
 

ولی من جا نمی زنم

غم هم دوره‌ای دارد. همیشه که قرار نیست غمگین باشم!

فصل درد که شد؛ غم که از راه رسید؛ به جای انکار و گریز، می‌ایستم مقابلش و در کمال آرامش از آن عبور می‌کنم.

به منزله‌ی دریاست غم. که هرچه دست و پا بزنی، غرق‌تر می‌شوی و هرچه بیشتر جار و جنجال کنی، غم‌های بیشتری می‌بلعی. باید خودت را رها کنی تا یا غم از تو عبور کند یا تو از غم. که یا دریا خشک شود یا تو شنا کنی و خودت را به سطح آب برسانی. اما گریز و انکار، تو را غرق‌تر و شرایط را برای تو بدتر می‌کند.

قرار نیست فصل دردهای من همیشگی باشد، همانطور که فصل لبخندهام!

من پذیرفته‌ام که هر فصلی از آدم، مقدمه‌ی فصل دیگری‌ست از او، باید با آغوش باز بپذیرم زمستان را، که همانا زمستان، آبستن بهار است و در دلِ هر دانه‌ی برف، ذره‌ی باروری‌ست در انتظار رویش.

باید بپذیریم سردیِ برف‌های زمستان، خونی‌ست برای رگ‌های تشنه‌ی بهار.

این طبیعت درخت است که تاریکیِ یک پاییز و زمستان را به استخوان، لمس کند تا به روشنای بهار برسد. که خشکی و بی‌برگی، مقدمه‌ایست برای شکفتن.

شادی دوره‌ای دارد و غم هم دوره‌ای،

و ما زنده‌ایم به همین حقیقت آشکار؛ "که می‌گذرد" ...🌱

زندگى، مانند آواز خواندن پرندگان است، به اینکه چه کسی به آوازتان گوش می‌دهد یا چه فکر می‌کند اهمیتی ندهید، تنها با تمام وجودتان زیباترین نغمه تان را بسرایید...

ارزشِ هر انسان به چیزی که به آن دست می‌یابد نیست، بلکه به هدفی است که میلِ رسیدن به آن دارد 🦋🕊

امروز نخستین و آخرین روز زندگى من است ؛

اگر کسی چیزی را که در شرف رسیدن به آن باشد از دست بدهد (چیزی که بارها برای خودم اتفاق افتاده) در نهایت می آموزد که هیچ چیز به او تعلق ندارد؛

و اگر هیچ چیز به من تعلق ندارد پس نباید اوقاتم را صرف محافظت از چیزهایی کنم که مال من نیست.

بهتر است به گونه‌ای زندگی کنم که انگار همین امروز نخستین و آخرین روز زندگی من است.

 

مقصد

همیشه هم به مقصد فکر نکن! به اینکه حتما باید هر روز، قدم مثبتی برداشته‌باشی، به هرقیمتی که شده...

همیشه هم به تلاش و تکاپوی مطلق فکر نکن، به اینکه باید هر روز تلاش کرده‌باشی، بدون هیچ وقفه‌ای...

همیشه هم خودت را برای رسیدن به هدف‌ها و مقصدها تحت فشار نگذار، گاهی پنجره را باز کن تا بادی به سر و صورتت بخورد، آسمان را نگاه کن که چه آرام و سر به زیر و بی‌انتهاست، و پرنده‌ی کوچکی که چه بی‌خیال و خوشبخت، در وسعت بی‌انتهای آن می‌رقصد.

چشمانت را ببند و نفسی عمیق بکش و با خودت بگو؛ "قرار نیست تمام روز و سال و ماه و هفته‌ام را به موفقیت مطلق فکر کنم، آنقدر که از هیچ‌ چیز لذت نبرم" ، گاهی مشغولیت‌های زندگی را از لیست اولویت‌هایت خارج کن، رها شو در آرامش محض و از رهایی‌ات لذت ببر... 

گاهی به این فکر کن که آمده‌ای تا زندگی کنی، که خوشحال باشی، و سرخوشانه و بدون خیال، مسیر رویاهای خودت را دنبال کنی.

گاهی فقط به این فکر کن که آرام باشی.

فقط همین...

‌ هر سقوطی پایان کار نیست...!! باران را ببین ؛ سقوطش زیباترین آغاز است....!!

مثبت‌ اندیشی یعنی انتظار نداشته باشیم همیشه بهترین اتفاق بیفتد، بلکه یعنی بپذیریم هرچه که روی می‌دهد، برای این لحظه بهترین است …

١٧ روز تا بهار 🌹🌱🌿🍀🌱☘️🌷

🌱بهار که می رسد، درختان دیگر برف های سر شاخه ها را به یاد ندارند و فقط به عشقبازی با شکوفه های بارور مشغولند. از همین امروز از درختان یاد بگیر، عاشقانی که به خواست طبیعت تن می دهند.

آدم های بیخودی و فکرهای منفیِ زندگی ات را دور بریز و خودت را به یک فنجان چای بهارنارنج دعوت کن.

آرزو کن ❤️❤️

آرزو کن و بهترین‌ها و بزرگ‌ترین‌ها را بخواه! 

شاید بزرگ‌ترین آرزوی تو، کوچک‌ترین معجزه خداوند باشد. 

آرزو کن و بخواه که آرزوی دیگران برآورده شود.

شاید برای اجابت آرزوی همسایه‌ات، «فقط» یک آمین کم باشد. 

آرزو کن و نگران تقدیر و سرنوشت از پیش نوشته شده‌ات نباش!

شاید تقدیر شده باشد هر چه تو خواستی!

آرزو کن! نه تنها برای خودت که برای دیگران، برای کسی که دو سه تا کوچه آنسوتر زندگی می‌کند و هیچگاه ندیدی‌اش

شاید او نیز در حال آرزو کردن برای توست. بگذار خوبی بدون پاسخ نماند.

آرزو کن! اما شادمانه و با احساس خوشبختی آرزو کن!

شاید کف آرزوهای تو، سقف آرزوهای دیگری باشد. 

و در آخر آرزو کن! اما فقط آرزو نکن!

هستی، به شایستگی‌هایت پاسخ می‌دهد

نه فقط به آرزوهایت

پس، شایسته آرزوهایت باش...🙏

گاهی بهتراست تا بگذاری دیگران در جهل خودشان بمانند زیرا آنها چیزی را که خودشان می پسندند درست میدانند، نه واقعیات را... i

فرزندم :

هرچه توضیح بود، به تو داده‌ام، هرچه تلنگر بود زده و هرچه گوشزد بود، کرده‌ام. از اینجا به بعد آزادی.

فکر می‌کنم خوب و بد و باید و نبایدها دستت آمده و در حد قابل قبولی قدرت تشخیص و تصمیم‌ پیدا کرده‌ای. امیدوارم تصمیم‌های خوب و کارآمد بگیری و قبل از تصمیماتت خوب فکر کنی و تمام جوانب را سنجیده‌باشی.

فرزندم! اینکه اهرم کنترلم را از روی تو بر می‌دارم به این معنا نیست که تو از اینجا به بعد تنهایی، نه! من باز هم حواسم به تو هست که زمین نخوری، که اگر زمین خوردی دستانت را بگیرم و بلندت کنم، که اگر بلندت نکردم حواسم باشد که انگیزه‌ی کافی برای بلند شدن داشته‌باشی. حواسم به تو هست که کِیف کنی و از مسیر هموار یا ناهموار زندگی‌ات نهایت لذت را ببری.

از اینجا به بعد را می‌سپارم به خودت، به دنیا و آدم‌ها و من ثابت کن که آزادیِ اراده و اختیار، خوب است. که تجربه کردن و یادگرفتن خوب است. که خوب است آدم‌های اطرافمان را راهنمایی کنیم، نه کنترل! که دستشان را بگیریم، نه مچشان را! که حواسمان باشد زمین نخورند، نه اینکه منتظر باشیم زمین بخورند تا حق به جانبانه بگوییم؛ دیدی گفتم! که من بیزارم از این جماعت دیدی گفتم‌ها، که بیزارم از این مچ‌گیرها و کنترل کننده‌ها. از آن‌ها که محدود می‌کنند و اعتقادی به اراده و اختیار ندارند.

همان‌ها که معتقدند آدم‌ها جنبه‌ی آزادی ندارند.

فرزندم! تو ثابت کن اشتباه می‌کنند، تو ثابت کن ارزشش را داری، که مطمئنم داری... عزمت را جزم کن، کفش‌های آهنینت را بپوش و به سمت خوشبختی و حال خوب و موفقیتت قدم بردار.

فرزندم! تو آزادی، اما فراموش نکن بزرگترین هدف‌های تو اول انسانیت و بعد موفقیت باشد،

که انسانیت خودش به تنهایی،یکی از بزرگترین موفقیت‌هاست.

زندکى با تمام دردهایش

و . . . زندگی با تمام دردهایش،  

هنوز هم زیباست"

هنوز هم خورشید،  لبخند می‌زند،

زمین می‌رویانَد

امید، زیباست،

 عشق، زیباست، شکفتن، زیباست،  و زندگی...

آه، زندگی  با تمام دردهایش، هنوز هم زیباست...! ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

درست زندگی کن و ایمان داشته باش که نیکی از تو به دیگران جاری خواهد شد حتی اگر خود از آن نیکی‌ها آگاه نباشی.

چراغها را من خاموش می کنم 😎

نَه با کسی بَحث کن، نه از کسی اِنتقاد کن. هرکی هرچی گفت بگو حَق با شماست و خودت را خَلاص کن .

آدم‌ها عقیده‌اَت را که می‌پُرسند، نظرت را نِمی‌خواهند، می‌خواهند با عقیده‌یِ خودشان موافقَت کنی .

بَحث کردن با آدم‌ها بی‌فایده است.

ﻋﺎﺩﺍﺕ ﺑﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺭﺧﺘﺨﻮﺍﺏِ ﮔﺮﻡ ﻭ ﻧﺮﻡ ﻫﺴﺘﻨﺪ! ﺧﻮﺍﺑﯿﺪﻥ ﺩﺭ ﺁن ها ﺭﺍﺣﺖ، ﻭ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪﻥ ﺍﺯ ﺁن ها ﻣﺸﮑﻞ ﺍﺳﺖ...

بیشتر بندبازها قبل ازتموم کردن مسیرکشته میشن. فکرمیکنن رسیدن،ولی هنوز روی سیم هستن. اگه هنوز سه قدم دیگه باقی مونده باشه و تو این قدم‌ها رو با غرور برداری، اگر فکر کنی شکست ناپذیری، میفتی و ‌میمیرى .

تفکر و باورهای خود را تغییر دهید، تا ببینید که زندگی تان چگونه متحول میشود! البته این کار یک روز و دو روز نیست! تغییر باورها و فکر کردن به خواسته ها باید به طور دائمی و طولانی مدت باشد.

تئورى انتخاب

  اگر افراد می‌توانستند یاد بگیرند که، آنچه برای من خوب است، لزومی ندارد که برای دیگران هم خوب باشد، آنگاه دنیای شاد و خوشایندتری می‌داشتیم. تئوری انتخاب به ما می‌آموزد که دنیای مطلوب من، اساس زندگی من است نه اساس زندگی دیگران. 

مواظب قویترین های زندگی مان باشیم

یک گل کاکتوس قشنگ توی خونه ام داشتم، 

اوایل بهش میرسیدم قشنگ بود و جون دار، کم کم فهمیدم با همه بوته هام فرق دارد خیلی قوی بود، صبور بود، اگر چند روز بهش نور و آب نمیدادم هیچ تغییری نمیکرد منم واسه همین خیلی حواسم بهش نبود بخاطر اینکه خیلی قویه و چیزش نمیشه. هر گلی که خراب میشد، میگفتم کاکتوس چقدر خوبه هیچیش نمیشه، اما باز هم بهش رسیدگی نمی کردم...

تا اینکه یه روز رفتم سراغش دیدم خیلی وقته که خشک شده، ریشه اش از بین رفته و فقط ساقه هایش ظاهرش را حفظ کرده. قویترین گلم را از دست دادم چون فکر میگردم خیلی قویه و مقاوم...

مواظب قویترین های زندگی مان باشیم، ما از بین رفتنشونو نمی فهمیم چون همیشه یه ظاهر خوب دارند...

” شما آهن ربای زندگی هستید!.. ” در مورد هر چیزی بیندیشید همان را جذب می‌کنید...

تو شادترین انسان خواهی بود.. اگر فراموش نکنی از تو فقط یکی و از خدایت هم یکی در دنیا وجود دارد. یک آدمِ خاص و یک خدای بینظیر کافی‌اند برای ساختن یک دنیای خارق العاده...

” در تاریک‌ترین لحظات‌‌، بی‌هیچ ترسی منتظر باش...

خبر خوب

ممکنه که ناامید شده باشی اما خبر خوب اینکه خداوند از تو ناامید نخواهد شد و همواره کنار تو ایستاده است تا تو را بلند کند و قدم، هایت را هدایت کند. عظمت خدای هرکس به اندازه مغز اوست. به بیان دیگر، بزرگی خداوند به قدر شایستگی اوست.  

ضعیف‌الاراده کسی است که با هر شکستی بینش او نیز عوض میشود .

” سهم هر کسی از آسمون به وسعت بال‌های آرزوهاشه...🦅 به تماشای یه پنجره قانع نشو... ”

” وقتمان را با زندگى کردن در زندگى دیگران هدر ندهیم.. ”

وقتی زندگی صد دلیل برای گریه کردن به شما نشان می‌دهد ، شما هزار دلیل برای خندیدن به آن نشان دهید ...

مردم را که می‌شناسی؛

مردم از ترسوها خوششان نمی‌آید‌،

اگرچه خودشان چندان هم شجاع نیستند‌. 

آنها از ضعیف و ناتوان بیزارند‌. 

اگرچه خودشان هم کمتر قوی و توانا هستند‌. 

این مردمی که من دیده‌ام خود به خود حامی قدرت هستند.

پشت کسی هستند که توانا باشد‌. 

اما اگر آن قدرت ضعیف شود‌، 

مردم خود به خود از او دور می‌شوند . 

اگر قدرتی که می‌پسندند از پا در بیاید،

آنوقت همین مردم لگدش می‌کنند و از رویش می‌گذرند‌، 

همین مردم...!

اگر روزی یکی از سیم‌های سازت پاره شد، چنان محکم بنواز که کسی نفهمد برتو چه گذشت ...

” طوری زندگی کن که دشمنانت از افتادنت هم بترسند...👊 کاری کن بدانند بعد از هر برخاستن قدم‌هایت محکم‌تر از قبل می‌شود...”

‏برو دنبال آرزوهایت انسان‌ها زمانی که دنبال رویاهایشان نمی‌روند پیر می‌شوند ...

هر چه اهداف خود را به قسمت‌های کوچک‌تر تقسیم کنید، مسیری بهتر و راحت‌تر برای رسیدن به آن‌ها خواهید داشت.....

ترسو ها هیچ وقت آغاز نمی‌کنند. ضعیف ها هیچ وقت تمام نمی‌کنند. و برنده ها هیچ وقت کوتاه نمی‌آیند...!

هرچیزى درباره دیگران که ما را مى رنجاند، مى تواند منجر به درک عمیق ترى از خودمان شود.

من تفکراتم را تغییر دادم و آنها هم زندگیم را تغییر می‌دهند ...

وقتی به خودتان ایمان داشته باشید نیازی نخواهید داشت دیگران به شما باور داشته باشند...

وقتی مشکلاتت رو نادیده میگیری، شانس اینکه بتونی حلشون کنی رو از خودت میگیری. مشکلاتت رو بشناس، و برای حل کردنشون بجنگ.

قدرت تو در افکار توست... بنابراین یادت باشد همیشه هوشیار باشی و مراقب باشی که به چه چیزی فکر می‌کنی.

ﺁﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﮐﻪ ﻧﻔﻬﻤﯿﺪﯼ ﭼﻪ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺑﺮ ﺳﺮﺕ ﺁﻭﺍﺭِ ﻣﺼﯿﺒﺖ ﺁﻣﺪ، ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﻣﻘﺼﺮ ﻧﮑﻦ، ﺳﮑﻮﺕ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺩﻟﯿﻞِ ﺍﺻﻠﯽ ﺭﺍ، ﺩﺭ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺑﯿﺎﺑﯽ!

هر روز آغازی دوباره است مُشتی امید در جیب‌هایت بریز و زندگی را دوباره از سَر بگیر بی خیالِ هر چیز که تا امروز نشد 🌺

فردا دیر است ...💞

امروزت را همین امروز ، زندگی کن!

و همین امروز برای آرزوهایت تلاش کن ...🌸

حسرت ، یعنی در گذشته جا مانده ای ،

و نگرانی یعنی ، اسیرِ آینده ای شده ای که هنوز نرسیده و اتفاقاتی که هنوز نیوفتاده!💞

آینده ای که شاید نرسد

و اتفاقاتی که شاید نیوفتد!

بیخیالِ چیزهایی که نبودنشان کیفیتِ بودنت را کم می کند🌸

آرامش و لبخند را در آغوش بگیر و امروز را همان جوری که دوست داری زندگی کن ...💞

هر وقت روز بدی را تجربه میکنید ؛

و انگار تمام اتفاق های آن روزتان بر خلاف میل شماست

این را فراموش نکنید که هیچکس به شما وعده نداده است که زندگی شما بدون مشکل خواهد بود!

بدون روزهای سخت ،

شما هیچوقت قدر روزهای خوب رو نمیدونید!

یک نفس عمیق بکشید،

و به خود بگویید

این فقط یک روز بد است، نه یک زندگی بد!!!!!

یادت بماند که،

مردم همانقدر شاد هستند که ذهنشان را به سمت شادی می برند.

آدمهاى معروف

آدم‌های معروف که می‌میرند، مرگ خودش را در حجم وسیعی نشان می‌دهد و روزگار، قدرتش را به رخ آدمیزاد می‌کشد.

آدم‌های معروف که می‌میرند اثباتی بر این حقیقت است که مرگ برای همه چهره‌ی یکسانی دارد، که همه از فقیر و غنی و خاص و عام، دیر یا زود، رفتنی‌اند.

انگار مرگ صورتش را می‌آورد جلو، توی چشم‌هایت زل می‌زند و آرام در گوشت زمزمه می‌کند؛

می‌بینی؟ قدر هرلحظه‌ات را بدان آدمیزاد! که بعد از خدا من از هرچیز دیگری به تو نزدیک‌ترم...

و برایم مهم نیست تو چه کسی هستی و چند نفر دوستت دارند...

# على انصاریان - مهرداد میناوند #   🖤 روحشان شاد 🖤

‌ همه رفتند از این خانه ، خدا را تو بمان... 👤 هوشنگ ابتهاج

زندگی عمر کردن نیست، بلکه رشد کردن است. عمر کردن کاری است که از همه‌ی حیوانات بر می‌آید. اما رشد کردن هدف والای انسان است که عده معدودی میتوانند ادعایش را داشته باشند.

بعضی چیزها در جهان، خیلی مهم‌تر از دارایی هستند. یکی از آن‌ها، توانایی خوش بودن با چیزهای ساده است.