عادت، بی‌رحم‌ترین زهر زندگی‌ست. زیرا آهسته وارد می‌شود، در سکوت، کم‌کم رشد می‌کند

و از بی‌خبری ما سیرابمی‌شود و 

وقتی کشف می‌کنیم که چطور مسمومِ آن شده‌ایم، 

می‌بینیم که هر ذرهٔ بدنمان با آن عجین شده است،

 می‌بینیم کههر حرکت ما تابع شرایط اوست 

و هیچ داروئی هم درمانش نمی‌کند.

راهی پیدا کردم که از دوباره صدمه خوردن مصون بمانم: اگر نگذارم کسی برایم اهمیت پیدا کند، دیگر چنین فقدانی را تحمل نخواهم کرد.

❄️اگر بر بلندای قلهٔ شادی باشید، دیگر قادر نیستید قدرش را بدانید. یک زندگیِ حقیقتاً خوب، نیمی شادی و نیمی غم در خود دارد اینگونه انسان به‌راستی احساس زنده بودن می‌کند...❄️

اگر این دنیا غریبه پرور است؛ تو آشنا بمان تو پای خوبی‌هایت بمان. مردم حرف میزنند،

 

حرف باد می‌شود می‌وزد در هوا و تو را دورتر میکند

 از تمام کسانی که «باور» برایشان یک چهار حرفی نا آشناست.

اگر کسی معنای عاشقانه‌هایت را نفهمید؛ بر روی عشق خط نکش!

عاشقانه‌هایت را محکم در آغوش بگیر و بگذار

برای داشتنش آغوشت را بفهمند.

دنیا خوب، بد، زشت، زیبا فراوان دارد. 

تو خوب باش...

تو زیبا بمان،

و بگذار با دیدنت هر رهگذر نا امیدی لبخند بزند، 

رو به آسمان نگاه کند 

و زیر لب بگوید:

هنوز هم عشق پیدا می‌شود...

به گفتن نیست! همیشه چشمای آدم همه‌ی ناگفته‌ها رو داد می‌زنن. فقط کافیه چند ثانیه بهشون خیره بشی.

اگر کسی حرفت رو از توی چشمات نتونه بخونه،

به زبون هم بیاری متوجه نمیشه. بعضی حرفا رو نباید گفت،

بعضی حرفا رو نباید شنید، بعضی حرفا رو فقط باید تماشا کرد …

اشکال ما آدم‌ها این است که هر کدام به روش خود یکدیگر را دوست داریم.

گاهی ظالمانه، گاهی خود خواهانه، گاهی مغرورانه،  

گاهی مالکانه، و گاهی نیز عمیقا عاشقانه.

و چقدر در راه و روش‌های خود با وجود دوست داشتن، قلب یکدیگر را می‌شکنیم،

و احساس یکدیگر را جریحه‌دار میکنیم.

وقتی هم که پای رفتن پیش می‌آید،

تازه به این فکر می‌افتیم که کجای کار ما اشتباه بود …

آدم همیشه ناچار است از چیزهایی دست بکشد تا بتواند در آرامش زندگی‌ کند ...

در مقابل ذهنی که آرام است، دنیا تسلیم میشود. آرامش دنیا با آرامش درون شروع میشود، آرامش درون هم با سکوت …

اصلا به این فکر نکن که دیگران برای تو چه فکری می کنند .

حتی برایت مهم نباشد چطور و چگونه قضاوت می شوی ،

کاری که دوست داری و می دانی درست است را بکن و مسیرِ خودت را برو ،

بگذار دیگران هم یاد بگیرند به جای اینکه زمانشان را به پای حسادت و قضاوت

و تقلید ، تلف کنند ؛ دنبالِ اهداف و آرزوهایشان باشند ...

گاهی تو به آسیب پذیریِ قرص جوشان می شوی و آدم ها

با حرف ها و قضاوت هایشان مانندِ آب ...

نزدیکشان که می شوی ؛ نابودت می کنند !

لازم است کمی دورتر بایستی و در سکوت ، کارِ خودت را بکنی .

که گاهی آرامشِ انسان ، در همین ندیدن ها و نشنیدن هاست ... 

بیا برای هم آرزویی کنیم! آرزوی من برایت این است ، خدا کند همیشه همانجایی باشی، که دلت هست .

جمعه را باید به چای داغ دعوت کرد و بعد از دلش، درد و دل یک هفته را بیرون کشید . . .

نه آرامشت را به چشمی وابسته کن نه دستت را به گرمای دستی دلخوش چشم‌ها بسته می‌شوند دست‌ها مشت میشوند و تو میمانی و یکی دنیا تنهایی .…

چقدر آرامش داره این متن👇

هیچوقت به تهش فکر نکن

چون ممکنه برسی به غم ...

ته زندگی به این قشنگی ، 

میرسی به مرگ

ته یه روز خوب ؛

ممکنه برسی به شب پر از فکر و خیال 

ته یه خاطره قشنگ ؛

ممکنه برسی به یک یادش بخیر

از حس و حال الانت لذت ببر

در لحظه زندگی کن

به تهش فکر نکن ...❤️👌

باز کن پنجره را ، من تو را خواهم برد به سرِ رود خروشان حیات آب این رود به سرچشمه نمی گردد باز بهتر آنست که غفلت نکنیم از آغاز باز کن پنجره را صبح دمید .

❄️معمولا جاده های سخت ، به مقصد های زیبا می رسند دوام بیاورید.🌧🌱

بهترین حسی که یه نفر میتونه به کسی بده، عشق نیست‌. آرامشه …

هیچ کس نمی‌تواند فراتر از آنچه را که خود هست، ببیند. آرتور شوپنهاور

هیچ کس نمی‌تواند فراتر از آنچه را که خود هست، ببیند. 

منظورم این است که هر کس در دیگری بیش از آنچه خود دارد نمی‌تواند ببیند،

زیرا او را فقط به‌ قدرِ هوشمندیِ خود می‌تواند ادراک کند و بفهمد. 

پس اگر اندیشه‌اش نارسا باشد، هیچ استعدادِ ذهنی فردی دیگر،

حتی بزرگترین استعداد هم بر او تاثیری نخواهد گذاشت و

از صاحب آن جز پَست‌ترین خصوصیاتِ فردی، یعنی همه‌ی کمبودهای

مزاجی و شخصیتی، چیزی درک نخواهد کرد. 

توانایی‌های برترِ ذهنِ مخاطب به همان اندازه برایش

واقعیتِ وجودی دارند که رنگ برای نابینایان.

آرتور شوپنهاور 

در باب حکمت زندگی

 

 

📚 @PDFbo0ok

فروید معتقد بود ناپایداری زندگی به شور و شوق ما برای زیستن می‌افزاید: 《 محدودیت در امکان بهره‌مندی از لذّت، به ارزش لذّت می‌افزاید. 》

آذر می رود که روی لبهای پاییز انار بگذارد و او را به دستهای یلدا بسپارد. زمستان در راه است⛄️

به حتم پایان دنیا در یکی از روزهای پاییز است شاید در بلند‌ترین شب سال هم‌زمان با رها شدنِ بافته‌ی موهای دخترکی که به هوای چیدن انار به باغ رفت و دیگر برنگشت ...

‌ محفل آریائی تان طلائی، دل های تان دریائی شادی های تان یلدائی، مبارک باد این شب اهورائی ... یلداتون مبارک🌹🌹🌹

‌ تا توانی در جهان یک رنگ باش قالی از صد رنگ بودن زیر پا افتاده است... 👤 صائب تبریزی

در برابر طعنه‌های دیگران، باید سکوت کنی و از آن گفتگو خارج شوی. آن‌ها به دنبال ناراحت کردن تو هستند، پس لذت این تماشا را از آن‌ها بگیر …

آدم ها خسته که شدند ؛ بی صدا تر از همیشه می روند ! احساسشان را بر می دارند و پاورچین پاورچین ، دور می شوند !

آدم ها هر چقدر هم که صبور باشند ؛ یک روز صبرشان لبریز می شود ،

کم می آورند ، همه چیز را به حالِ خود می گذارند و می روند ...
همان هایی که تا دیروز ، دیوانه وار ، برایِ ماندن می جنگیدند ،
همان هایی که سرشان برایِ مهربانی و هم صحبتی درد می کرد ؛
سکوت می کنند ،
بی تفاوت می شوند ،
و جوری می روند ؛
که هیچ پلی برایِ بازگشتشان ، نمانده باشد ...
آدم ها به مرزِ هشدار که رسیدند ؛
آدمِ دیگری می شوند !!!

اگر آدم‌ها برای شما مناسب نباشند، جهان هستی برای کمک به شما آن‌ها را در شرایطی می گذارد تا درونشان را به شما نشان دهند،

آن‌ها هر بار شما را دلسرد و نا امید می کنند  

تا زمانی که شما پیام رها کردن‌شان را دریافت کنید. 

‌ چراغی به دستم چراغی در برابرم من به جنگ سیاهی می روم... 👤 احمد شاملو

‌ و کسی نمیداند چقدر فرصت باقیست تا جبران گذشته کنیم ....

کیمیاگری تبدیل مس به طلا نیست، بلکه تبدیل جهل به آگاهی، تبدیل نفرت به عشق و تبدیل غم به شادی است؛ پس همه ما می‌توانیم با کلام زیبا کیمیاگر باشیم.

🍃💐 یادت باشد هیچ پرنده‌اى با بارِ سنگین ، اوج نمی‌گیرد.... کینه اگر به دل داشته باشى سنگینى! پس امروز "ببخش دیگران را" و خود را رها کن...🍃💐

دوستی، ایستادن زیر باران، و خیس شدن با هم نیست. دوستی آن است که یکی برای دیگری چتری شود، و او هیچگاه نفهمد که چرا خیس نشد .

عشق ، احساسی که انسان را به اوج می‌رساند و به زمین می‌کوبد. حسی که انسان را به شوق می‌آورد و قلبش را می‌سوزاند. آغاز و پایان هر ماجراجویى .

پایانى براى قصه ها نیست . 👤 حسین پناهى 👤

پایانى براى قصه ها نیست

نه بره ها گرگ میشوند، 

نه گرگها سیر،

خسته ام از جنس قلابى آدمها!

دار میزنم خاطرات کسى را که 

مرا آزرده!

حالم خوب است،

اما گذشته ام درد میکند!

حسین پناهی

کاش دلتنگی هم مثل اشک بود می ریخت و تمام می شد می ریخت و سبک می شدی آن وقت مجبور نبودی هر روز حجم عظیمی از دلتنگی ها را با خودت به این طرف و آن طرف ببری .

ایلهان بِرگ میگه: «از بس مواظب بودم تا کسی را نشکنم، به خودم نگاه کردم و دیدم تکه تکه ام..!» چقدر دقیق و ساده حالمون رو بیان میکنه.

جنگیدن همیشگی برای نداشته‌ها چشم‌ها را به روی داشته‌هایمان می‌بندد گاهی باید با خیالی آسوده زندگی کرد ، رها از هر نبردی و شکستی .

جا نخواهم زد! دردهایم را در آغوش خواهم کشید و مصمم تر از همیشه، ادامه خواهم داد...

 

این خاصیتِ من است که مشکلاتم را شبیه به انگیزه می‌بینم!.. 

شبیه به داغِ سوزانی، که وادارم می‌کند سریع‌تر از همیشه گام بردارم.

من به لطفِ دردهایم، هر روز قوی‌تر می‌شوم، نه جا می‌زنم، نه کم می‌آورم،

می‌ایستم و ادامه میدهم...

دوام می‌آورم و موفق می‌شوم...

کسانی که عقاید احمقانه شان را ابراز میکنند اغلب بسیار حساسند. هر قدر عقاید کسی احمقانه تر باشد کمتر باید با او مخالفت کرد...!

ﺷﮑﺎﯾﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺩﺍﺭﯾﻢ، آینه‌ای ﺍﺯ ﻧﻘﺺ ﻫﺎﯼ ﺷﺨﺼﯽ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﺍﺳﺖ، ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺷﮑﺎﯾﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ، ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽﺩﻫﺪ ﮐﻪ نقص ها ﻭ ﻧﺎﮐﺎﺭآﻣﺪﯼ ﻣﺎ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ ﺍﺳﺖ.

بیشتر ما آدمهاے دقیقه نودیم!

قدر خوبیِ ڪسے ڪه عاشقمان بود 

را وقتے میفهمیم ڪه چمدان به دست میرود. 

دقیقه نود یاد ڪارهایے ڪه 

می‌توانستیم بڪنیم و نڪردیم 

می‌افتیم. 

دقیقه نود یاد حرف‌ها و ڪارهایے 

می‌افتیم ڪه حالا بخاطر گفتن 

و انجام دادنشان پشیمان هستیم. 

امّا زندگے بازے فوتبال نیست 

ڪه در وقت‌هاے اضافے از روے 

شانس گل بڪاریم.

زندگے در همین لحظه دوست داشتن است. بخشیدن و دل ڪندن و

مرهمِ  روے زخم بودن را به لحظه بعد نگذاریم. 

دل خوش نڪنیم به دقیقه نود، 

دل خوش نڪنیم به وقت‌هاے اضافه! 

دلِ شڪستن،رنجاندن دیگران را ڪنار 

بندازیم و بے توقع محبت ڪنیم و عشق بورزیم

مردم هیچ وقت بابت ضعفت ازت متنفر نیستن. اونا به خاطر قدرت و توانایی هات ازت متنفرن! پس سعی کن قوی باشی و به نظر دیگران بی اهمیت!

من موفقیت را فقط در رسیدن به هدف نمی‌بینم بلکه نگاه می‌کنم که در طول مسیر چقدر رشد کرده‌ام.

غصه بخوری میگذره، بخندی هم میگذره... پس بخند و شکر کن بزار تو فرکانس شادی قرار بگیری اگه می‌بینی زندگی‌رو دوست نداری فرکانست‌رو عوض کن .

وقتی که آسیب مى بینى مى فهمى که زندگی داره سعی میکنه یه چیزایی رو بهت یاد بده !!!

زندگی هیچ گاه به بن بست نمى رسد کافیست آرام شویم وچشم باز کنیم و راههای گشوده ی بیشماری را رو به روی خود ببینیم خدا که باشد هر معجزه ای ممکن میگردد.

از ناملایمات زندگی نترس. درد تو را قوی‌تر میکند، اشک تو را شجاع‌تر میکند، و قلب شکسته تو را عاقل‌تر …

من می‌دانستم اگر کینه را پشت سر نگذارم، باز هم زندانی خواهم بود! حتی اگر درِ سلولم را باز می‌گذاشتند.

هر زمان فکر کردید مشکلتان آنقدر بزرگ است که حتما شما را خواهد کشت سر برگردانید و نگاهی به مشکلات پشت سرتان کنید

تمام مشکلاتی که از سر گذرانده اید

هیچ یک از آنها، شما را نکشت

اما تک تک آنها، باعث شدند

امروز یک آدم قوی تری باشید

پس نترسید

یا پیروزید، یا قوی تر

حالا با این طرز تفکر

میتوان گفت پیروز نخواهید شد‌...؟

دلواپسم برای دیدنت. یک غروب پاییزی، یک فنجان چای تازه‌ دم، و یک دنیا حرف نگفته. منتظرت می‌مانم …

🌸 چه دانستم که این سودا مرا زین سان کند مجنون 🌸 دلم را دوزخی سازد دو چشمم را کند جیحون 🌸

چه دانستم که این سودا مرا زین سان کند مجنون

دلم را دوزخی سازد دو چشمم را کند جیحون

چه دانستم که سیلابی مرا ناگاه برباید

چو کشتی ام دراندازد میان قلزم پرخون

زند موجی بر آن کشتی که تخته تخته بشکافد

که هر تخته فروریزد ز گردش‌های گوناگون

نهنگی هم برآرد سر خورد آن آب دریا را

چنان دریای بی‌پایان شود بی‌آب چون هامون

شکافد نیز آن هامون نهنگ بحرفرسا را

کشد در قعر ناگاهان به دست قهر چون قارون

چو این تبدیل‌ها آمد نه هامون ماند و نه دریا

چه دانم من دگر چون شد که چون غرق است در بی‌چون

چه دانم‌های بسیار است لیکن من نمی‌دانم

که خوردم از دهان بندی در آن دریا کفی افیون

🌸 مولانا 🌸

🎖فراموش نکن: کسى که نمى‏تواند رنج‏هاى کوچک را تحمل کند، هیچ گاه نمى‏تواند کارهاى بزرگ انجام دهد!