آموختم که هیچ دارویی ،نمیتواند همچون " اُمید" آدمی را ایستاده نگه دارد !
چهارشنبه, ۱۲ آبان ۱۴۰۰، ۱۱:۰۴ ق.ظ
آموختم که در همه حال و همه وقت باید عشق ورزید
حتی در زمان خستگی بیماری و یاس
آموختم که هیچ چراغی جز حال خوب امیدی روشن ،
برای علاج دل بیچاره نیست
و هیچ دستی نه آنقدر پایدار و محکم که دلیل خوشبختی و آرامش باشد
آموختم که جنگیدن همیشگی برای نداشته ها چشم ها را به روی داشته هایمان می بندد
گاهی باید با خیالی آسوده زندگی کرد رها از هر نبردی و شکستی .
