نوروز هم تمام شد ...

ما ماندیم و سالی جدید، سالی که قرار گذاشته ایم سال خوبی باشد.

سالی که به خودمان قول داده ایم خوب بسازیمش، حتی اگر زمین و زمانه سخت بگیرد، حتی اگر ویروس‌ها کمر به نابودی‌مان بسته باشند.

بیایید با هم عهد کنیم که امسال را به جز مهربانی و لبخند، چیزی برای دل‌های خسته‌ی هم نداشته باشیم .

نسل ما همدلی می‌خواهد، همراهی می‌خواهد، امید می‌خواهد .

کمی همدل باشیم و برای دل و جان یکدیگر، نویدبخش اتفاقات خوب ...

شاید دنیا دلش خواسته باز هم سخت بگیرد،

این من و توییم که نباید خودمان را از فرصتِ لبخند، از فرصت ساختن و امیدواری برای روزهای خوب‌تر محروم کنیم.

این من و توییم که نباید به بهانه ی تقدیر، زانوی سرد غم‌ها را بغل بگیریم.

می‌توان ساده هم شاد بود، حتی با یک گل، حتی با لبخند معصومانه‌ی یک کودک، حتی با شنیدنِ صدای نفس‌های عزیزانی که کنار مهربانی‌شان نفس می‌کشیم.

بیایید برای شادی و سلامتی هم دعا کنیم، آرزو کنیم، کمک کنیم.

شاید خدا دید، به انسانیت امیدوار شد؛ دستِ اتفاقات بد را گرفت و از سرزمین ما دورشان کرد.

شاید دوباره مثل نیاکان‌مان خوشبخت شدیم.

من ایمان دارم؛ اگر ما اراده کنیم، همه چیز درست خواهد شد، همه‌اش بستگی دارد به خودمان.

من دارم چراغ ذهن و جان این مردم را می‌بینم که دانه دانه شب‌های سیاهمان را روشن می‌کند.

دل من هم روشن است ؛

امسال، سال خوبی خواهد بود ... 🌱