نمی‌دانم اینجا که ایستاده‌ام، تقدیرم است یا تقصیرم.
يكشنبه, ۱۰ بهمن ۱۴۰۰، ۰۴:۳۸ ب.ظ
اما وقتی یافته‌هایم را با باخته‌هایم مقایسه می‌کنم،
می‌بینم چون خدا را یافته‌ام، هرچه باخته‌ام مهم نیست.
آموخته‌ام که تمام ماجرای زندگی فقط قانون عشق بازی خدا با ماست.
پس باید صبور بود و به انتظار نشست.
خدا در این نزدیکی‌ست.
شاید بهاری در راه باشد.
باید صبور بود …
