ماه مهربانى
بوی ماهِ مهر می آید !
بویِ خاطراتِ کودکی و دلخوشی هایِ ساده و نقلی ،
ذوق و اشتیاقِ کودکانه برایِ دفتر و مداد و کیف و لباسِ نو ...
بیتابیِ روزِ اولِ مدرسه ، روزی که همه چیز بویِ تازگی و آغاز می داد .
هوا هوایِ همان روزهاست !
اما کمی دلگیر تر ...
چشمانم را می بندم و به پدر و مادری فکر می کنم که این روز ها ، توانِ خرید ندارند ... و کودکانی که قرار نیست شوقِ آغازِ مهر را تجربه کنند .
خواستم بگویم جشنِ عاطفه ها ، فقط مخصوصِ نیازمندان نیست !
شرایط تغییر کرده و خوب که نگاه کنیم ، اکثرِ خانواده ها ، امروز در ساده ترین هزینه هایشان مانده اند .
هوای همدیگر را داشته باشیم ...
کاش هرکس در حدِ توانش ، به هر بهانه ای ، دلخوشیِ کودکی باشد
این ساده ترین و با ارزش ترین کاری ست که می توانیم انجام دهیم !
کودکان معصوم اند
باور کنید با همین چیزهایِ ساده ، دلخوش می شوند و برایِ آموختن و رشد کردن ، انگیزه می گیرند .
لازم نیست همه مان برایِ پیداکردنِ خانواده هایِ محروم ، تا حواشیِ شهر برویم !
این روزها در دلِ شهر ، فقر و فشارِ اقتصادی بیداد می کند .
و پدرانِ شرمنده و کودکانِ چشم انتظار ، همین حوالی اند ،
شاید یک خانه ، کوچه یا خیابان ، آن طرف تر !
نیکوکاری ، ثروتِ زیاد نمی خواهد ، قلبی مهربان و دستانی بخشنده می خواهد !
یادمان نرود ؛
ما اهالیِ سرزمینِ عشق و عاطفه ایم !
اجازه نخواهیم داد سختی ها و مشکلات ، مهربانی و همدلی را از دل هایمان دور کند .
نبضِ انسانیت ، در سرتاسرِ این آب و خاک می تپد و خونِ وحدت و یکپارچگی ، هنوز هم در رگ هایِ غرور انگیزِ ایرانمان جاریست .
اجازه نخواهیم داد ، زخم هایمان از یکدیگر ، دورمان کند ،
اجازه نخواهیم داد مهربانی و انصاف ، در سرزمینمان بمیرد .
ما به اصالتمان وفاداریم !
در تمامِ کوچه ها و خیابان ها ، بذرِ دوستی و حمایت می پاشیم
هیچ تلاشی ارزشمند تر از تلاش در راهِ علم و آگاهی نیست !
زمانه سخت بگیرد !
ما هوایِ دلهایِ هم را داریم ...
به امیدِ لبخند و اشتیاقِ جانانه ی تمامِ کودکانِ این سرزمین .
و به امیدِ روزهایِ بهتر !